– M.NİHAT MALKOÇ
Üstad Necip Fazıl’ın memleketine
*
Yâdıma düştün yine, ey madalyalı şehir!…
Gönlüm aşkınla yanar, vuslatı etme tehir!…
Düşmana kan kusturdun Akdeniz’in incisi
Şairler yatağısın gönlümün birincisi.
Dilden tele dolaşır türküleri, sözleri
Ahşap oymacılığı kamaştırır gözleri.
Gelinlerin kolunu süsler Maraş burması
Selçuklu yadigârı güzelim sim sırması.
Sütçü İmam düşmana ilk kurşunu atmıştı
Yurda nefer olmanın şerefini tatmıştı.
Trabzon Caddesinde nabzı atar Maraş’ın
Ilıcaları tene sıhhat katar Maraş’ın.
Bu şehir (bir)incidir bulamazsın eşini
Maraş’ın dondurması söndürür ateşini.
Bizlere gurbet elde geçen her mevsim hazan
Gönlüme şifa olur Ulu Cami’de ezan…
Medeniyete tanık Direkli Mağarası
Yolun düşse Maraş’a, iç tarhana çorbası…
Ahşabın saltanatı sürer konaklarında
Nice hatıran saklı saçımın aklarında…
Taşhan’da durur zaman, mazi kuşatır arşı
Gönlümün aynasından yansır Kapalı Çarşı.
Eshab-ı Kehf, Afşin’in ruhu, gönül gözüdür
Germenika, Maraş’ın düne bakan yüzüdür.
Ceyhan Köprüsü dünü, kavuşturur bugüne
Süleymanlı’da tarih çıkar bir adım öne.
Çukurhisar’da gez gör Kaya Mezarları’nı
Esirgeme Maraş’tan şehla nazarlarını!…
Andırın Kaleleri dünden yadigâr bize
Can verir kahramanlar, Maraş çıkar gündüze.
