*ZİYA NURDAN
*
Aczimden utanırım seni tarif ederken
Endamınla yorulan karış seni anlatır.
En büyük tecelliyi şüphe tahrif ederken
Cennetin iz düşümü varış seni anlatır.
*
Zarafet seni görse hep imrenerek bakar,
Pamuk gibi saçların ak gerdanından akar,
Bir kez yürüsen bile dünyalar harbi çıkar,
Tebessümünle gelen barış seni anlatır.
*
Kibir talimi değil tavrım bu diyeceksen
Güzellik bana ödül cevrim bu diyeceksen
İtiraf etmesen de devrim bu diyeceksen
Övgüde cüce kalan görüş seni anlatır.
*
Yüzüne hayran kalan bakış ziyafet çeker,
Gözler şaşı bakarken şuur temelden çöker,
Aynalar kıskançlıktan her gün gözyaşı döker,
Huriyi kıyas eden yarış seni anlatır.
*
Kaşların çiziyorken yüze sınır çizgisi
Tek kabulüne bağlı sırlı kader yazgısı,
Seni sevmek sevdanın belki de en özgüsü,
Vehme boyun büktüren duruş seni anlatır.
*
Gönülsüz güvercinin meyli hep düze olur,
Sensizliğe alışmak en büyük ceza olur,
Belki de vuslatımız önümüz yaza olur,
Özlemle resimleri sarış seni anlatır.
*
Asalet ölçüsünün insandaki şeklisin,
Bence öbür dünyadan yüce melek naklisin,
Ne kadar da anlatsam sen herkesten farklısın,
Ummandan ötelere eriş seni anlatır.
