YOLUN ÖMRÜ 

yokuşta etini göğüsleyen kısrağın

dengesini bulacak akacak ter

biçimlenen dünya aynıya işaret

geçimsizliğim benim değildir; gençliğim, hoyratlığım…

 

ayağı üzerinde uyuyor dağa diklenen at;

yolun ömrü onun ömrü

yelelerinden ileri düşen aceleci

kısa günler, ayazlar biriktirir

geçtiği suyu oyalıyor durgunluğu

 

iki gözü rüzgarlı yeni cepheler, uzak coşkuyla

kendini doldurmuyor düzenin bozukluğu

ömrün yemini o kan

hiçbir şeyi duymadı, kime bulaştıysa ondan ayrıldı

şimdi yalnız atçılık oynadığım uzun değnek kaldı elimde

*

RIDVAN YILDIZ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram