– RAMAZAN DEMİRTAŞ
*
Hasretinle yanarım, beklediğin bilirim.
Karlı dağdan bulutlar kalktığında ordayım.
Deli gönül şahlandı, mahmuzlarım gelirim.
Çağlayan’dan kar suyu aktığında ordayım.
*
Kuzusunu arayan anaların misali,
Beter geldi ölümden ayrılığın vebali.
Bir ilkbahar sabahı arzularım visali,
Burcu burcu sümbüller koktuğunda ordayım.
*
Sarı yıldız parlayıp ilk akşamdan yiterken,
Herkes eve çekilip göçmen soba tüterken,
Mehtaplı bir gecenin karanlığı biterken,
Ay o dağın başına çıktığında ordayım.
*
Kardelenler solarken açtığında nevruzlar,
Yere düşen cemreyle çözülürken son buzlar,
Çağla olsun kaysılar, çiçek açsın karpuzlar;
Hıdırellez ateşi yaktığında ordayım.
*
Yedikardeş Süreyya kutuplardan aşarken,
Ağlayınca gökyüzü sarı seller taşarken,
Işıkları güneşin yedi renkte yaşarken,
Arap kızı camlardan baktığında ordayım.
*
Isınınca havalar, kızarınca mor dutlar,
Çoğalınca göçmen kuş yuvasında mevcutlar,
Hayallerde kaybolup bitti derken umutlar;
Gözlerinde şimşekler çaktığında ordayım.
*
Hüzzam şarkı çalarken kulağına gecenin,
Kırılırken belleri şiir diye hecenin,
Yedi cüce örerken saçlarına ecenin;
Papatyadan tacını taktığında ordayım.
