– İLKER GÜLBAHAR
*
bir günden ötekine atlarken bensiz serçe
insafsız avcıya yem olur diye korkarım
göğsünde sakladığı gök mavisi dilekçe
toprağa karışıp zem olur diye korkarım
yakalanırsa hele kara kışta tipiye
çığlığı içime gam olur diye korkarım
hangi cama tıklasa kırık kanatla halsiz
ıssız kafeslere şem olur diye korkarım
kör kuyuya sarkarım endişenin ipiyle
acep minnet bağı kim olur diye korkarım
kem nazara boğulup o nazenin pâk ayn’ı
işret meclislerinde cam olur diye korkarım
korkarım ah korkarım bilse nasıl korkarım
elifken bedeni cim olur diye korkarım
