Yasin Mortaş
*
Havva
ağır bakışlı imtiyaz
sesi ateş sırçası
ağla sen
gök- boran boşalsın
mezarlı bahçeye
-uyku derini nehir nereye döküldü
ah ağladım ben
o nehri-
ağla ki dağılsın
gözyaşı alevi
ilhamın
gök yorgunu kuşlara
bulut olsun
-kör düğüm bir korku korosu
yaşlandı dilimin ucunda
ağrılarım da peltek benim-
o
kuşluk sesi
ağıt dağını
sardı/eridi gün çiyi
ah belikli saçı
ölüm kıvrımı
ay bakışlı Havva
saçına kan sıçradı
bir ikindi
giyindi akşamı
Afşin/gür toprağını eğdi
ve yarım kaldı ilkyaz
ben /yazların çıkrığında kış gıcırtısı
şiir ayazı
ah sensiz saat
iç mağaramda bir yalnızlık sarkıtı
gözyaşı
çeyiz çiçeği
simli toprak
bir elvedan kaldı
cevizli sandıkta
Efsus’lu Havva
yüreği asitli takvim
bir hüzün eriyiği aşkla
içten içe yanışla
geçti
saçlarına takılı
acı tokası dünyadan
-yalpalayan yolda benim ayağım da kusurlu
/çözemedim saçlarındaki kırçıl karanlığı-
göz
hüznün kavıdır
ateş alır
gözyaşından
anne
ateş çilingiri sokaktan
içi hıçkırık
bir gelin geçti
O
Havva mıydı
bir Adem sıyrığı vardı yalnızlığında.
