HEYBET AKDOĞAN
*
ezgisine tutkun olduğum
bütün sesler yalan
küller savruluyor yüzümde
tenimde fırtınalar
ölüm varlığa ve yokluğa ağlamak değilmiş
aşktan bir sonsuzluğa şahadet ettim
yaşamak denilen umarsızlık
günahtan zılgıt sesleri
sesim sığmıyor dudaklarıma
söyleyemediklerim
dilimin ucunda toprağın tefsiri
tınısıyla kaybolan sarhoşluğumda
ayılmam hayıflanmaktı maddeye
sevgisiz hayatta bin bir sabırla sınavdayım
uzak değil o sonsuz rüya
kıyametten sonrası vatanımdır
insanlar
azgın kavgalarda yolunu şaşırmış dünya gezgini
cehennem silahşorları yanı başımda
çakal yuvası mekanlarda
mazlum çığlıkları hep yarasına mülteci
devrilmeli bu devran
kan akan yüzlere merhamet sürülmeli
dile düşen değil
yürek deşen aşkla
o şeyda sevgili
gaybdan ezeli hasret olmalı
reva değil
yalan ömürler
talan yarınlar
korkmak çare hiç değil
mahşerin gazabı
uykumuzun azabı
