Çocukken balık avına meraklıydım bir gün Hurman çayında evlerden uzak bir mevkide balık avlarken çalıların içine bir kedi üç tane yavrusuyla kaçtılar çeketimi çıkarıp yavrulardan birinin üzerine attım ve onu tuttum siyah güzel bir manıktı anası döndüğü gibi üzerime sıçradı döşüme yapıştı can havli vurdum düştüğü gibi diğer yavrularla çalının arasına kaçtı yavruyu alıp eve getirdim hava kararmasıyla kedi beni takip etmiş pencereye geldi bas bas bağırıyor yavruda içeriden ben bırakmam diyorum babamın ısrarlarına rağmen derken ben uyumuşum babam rahmetli kediyi teslim etmiş sabah kalktım ağladım dışarı çıktım ki diğer iki yavruyu da alıp gelmiş bizim samanlığa yeni saman atmıştık temek hala açıktı o temekten içeri girdi bir dahada gitmediler onlar elimizden yemezdi uzağa yem bırakırdık gelir biz uzaklaştıktan sonra yerlerdi sonra onların yavrusu yavrusunun yavrusu derken ayni odayı paylaştık hatta yatağımın üzerinde uyurlardı mırıl mırıl zaman gelmiş askere gitmiştim ben askerdeyken babam vefat etti evimiz biraz sapa yerdeydi anam evi ilçeye taşıdı ben gelincede bir zaman kaldık ilçede bir gün baba yurdu harabeyi ziyarete gittim gördüğümle mahvolmuştum bizim en son kalan siyah ala kedi samanlığın deliğinde girerken gördüm o it gibi peşimden gezen kedi çağırdım kaçıyor hiç yaklaşmıyordu ağladım şaşırmıştım bu nasıl bir vefaydı birde vefasız anılır adları işte o kedi için yazdığım bir şiiri paylaşmak istedim sizlerle.
–
NANKÖR KİM?
–
Kader savurmuştu da elden ele bizleri
Yarı yıkık örende bir kedicik kalmıştı
Birde nankör demişler kızarmadan yüzleri
Harabeyi beklerken yüreğimi delmişti
*
Neşesi olan güler gamla dolan of çeker
Yol bitti yolcu yorgun daha tümsekte teker
Yıllar sonra gelmiştim anılar teker teker
Gözlerimin önüne o kediyle gelmişti
*
Oysa ne günler gördük kaç neslini besledim
Dönüp bakmadı bile arkasında sesledim
Dökülürken gözümden cümleleri süsledim
Vefasızlığa inat artık yaban olmuştu
*
Büyük büyük annesi çocuktum dağda tuttum
Yıllarca yalvararak dostlukları büyüttüm
Gecesi mırıl mırıl yatağımda uyuttum
Tanımadan gidişi beni benden almıştı
*
Nankör kimdir Kalender yerinde olup düşün
Yazın avlandı yedi nasıl yaşadı kışın
Anan, baban göçtüler dert dolu için dışın
Maziyi okuyorken baktım günüm dolmuştu
*
05 Nisan 2022
Haşim Kalender
