kapatsan gözlerini yağmurlar yağar
kırklar matemgâhına döner dünya
ne yöne baksam, nereye gitsem
herkes sesinin derin uykusunda
–
eskiyen zamana geçer mi hükmün
duaların kıblesi gökyüzüyken
gözlerine beş vakit içirme denizi
ey kendini bilen, kendine ağla
–
dünya sır, dünya metruk oda
güneşsiz açılmaz gonca gülüm
gönlüm basılmaz eşiktir
Rabb’im, esenlik kat tuhaflığıma
–
yunus olup yutsam da yunus’u
kimsesiz kimseye kimse olsam da
gerdana gayya müntehir gamzen
sabırla beklemek düşer hatırına
–
dünya dediğin kiridir ellerimin
ağıda nefes miyim, acep kim bilir
gözlerim kızıl değil ki / gözlerimi
nasıl katayım kaderin karasında
–
eyvah, nasıl da kandırdınız beni
döküldü yıldızlar, incindi keder
rüzgârın önünde yaprak gibiyim
kim yâren kalacak gönlüme?
*
Mustafa Işık
