MANŞET

Kaçmak   Sarı yaprakların inişi gibi Gözlerimde hüzün oturuyor Acı beni parçalıyor Ve yaralar ısırıyor gaddarlıkla dolu İçimde kök salan hasret doluyum bavulu alıyorum

ey zalim sanma ki tanrı habersiz yaptıklarından mühlet verir sana dehşetli günün bir azabı için   ı. insan hep yediği ayazı bilirmiş, derler anne

kapatsan gözlerini yağmurlar yağar kırklar matemgâhına döner dünya ne yöne baksam, nereye gitsem herkes sesinin derin uykusunda – eskiyen zamana geçer mi hükmün duaların

* Deli miyim divane mi muhâldır, Bir yanım mutludur, zarda bir yanım. Gülerim, ağlarım, bilmem ne hâldır. Tutuşur ciğerim, harda bir yanım. * Yılgı

Ey göklerin seyyahı, ey merhamet pınarı; Yanık bir mektup gibi, yüreğimin kenarı! Ey benim billur burcum, ey ayın bedir hali. Yaşıma yetmemişken ruhumun nedir

* Aşk üzere oldu ezelden beri Bir ana bir baba, eşten ibaret. Aslı topraktandır, üstünde deri İki kol bir gövde, baştan ibaret. * Kafeste