–ALİ İHSAN KEKEÇ
*
Dönmeyen yollara çağırma beni,
Yoldaşı bulmadan yola çıkamam.
Nefsin deryasında kaldım kolsuz kanatsız,
Sürüklenip geldiğim kumsala çıkamam.
Aşkın kuyusuna düşen aklım oldukça
Ötelerde gezinir de ele çıkamam.
Bir ulu çınarın taze tohumuyum ben,
Kökten izin almadan dala çıkamam.
Davet edilsem de şol gülistana
Bahçıvanı görmeden güle çıkamam.
Göğünmüş gönüllerin kırık sazıyım ben,
Mızrabı yandırmadan tele çıkamam.
Dilmaçlar çeviremez firakın lisanını,
Eriyen yüreğimle ben visale çıkamam.
Deli deprek duyguların emir kuluyum,
Bu gidişle öbür yıla çıkamam.
Dağlar gibi yığılmış günahım varken
Cemaatin önündeki sala çıkamam.
Tekir’li Ozanımızın şiirini okudum.
Üzerinde düşünmeden uzun bir yorum yspsmacağım.
Fakat şiiri güzel buldum.
Tekirliyi kutlarım