1.
vakit tevekküllüdür
şuurla
yı-kanmış yüreğe
akşam düşerse
ve yak tahtını: tut iç makamını
ve vakte ayarla aşkı: uzasın gün
ve tut sabahı: akşama aksın
ve tart seni: ağrın ağırlaşsın
ve yak tenini: ruhun ins kalsın
ve sonra doğrul: kemiğine kadar
2.
gün tevekküllüdür
sükut eden bir ırmak ısmarladım sana
ve kum : çölün sırdaşı değil mi
ve söz : dilin kumaşı değil mi
ve yol : yolcunun mahşeri değil mi
ve vakit : hayat yankısı değil mi
ve ey ins: aç buruşturulmuş günlerini
zaman tevekküllüdür
*
YASİN MORTAŞ
