– AHMET SÜREYYA DURNA
*
Dumura uğramış körpe dimağı,
Serap da “su” diye dili damağı,
Kuruyup kavrulan o bahtı kara;
Benim, benden başkaları değildir.
*
Günücü dostların göz darbesiyle
Baltadan beş beter söz darbesiyle
Çam gibi devrilen o bahtı kara,
Benim, benden başkaları değildir.
*
Günahkâr bir asrın yükü boynunda,
Müzmin ağrıların küflü koynunda,
Kıvranan, kıvrılan o bahtı kara;
Benim, benden başkaları değildir.
*
Hayır! Bu olamaz insanlık hâli,
Yolgeçen hanında kazık misali,
Ha bire sivrilen o bahtı kara;
Benim, benden başkaları değildir.
*
Yağmursuz havada sele kapılan,
Yaprak oynamadan yele kapılan,
Zamansız savrulan o bahtı kara;
Benim, benden başkaları değildir.
*
Çekeceği varmış çıkası canın,
Baskısı altında kahpe dünyanın,
Pestile çevrilen o bahtı kara;
Benim, benden başkaları değildir.
