ÖLENE Mİ ZOR KALANA MI?

gecenin ipi çekilmeden usulca semadan

dualara karışan çığlıklar duyuldu mezradan.

çocuklar can havliyle kaçıyordu odalardan,

uyanırken kanlar içerisinde rüyalarından…

 

dışarısı karanlık, insan dolu her yer

çaresizlikle etrafı seyre dalan gözler…

diri diri yaşadık sokaklarda mahşer

gökten hücumla kar indiriyordu Yaradan

 

dayanamadı bu afete yere çöktü binalar

enkazların önünde gözleri yaşlı analar…

bütün millet el ele, sarılacak yaralar

feyizlendik hep aydınlık dolu yarınlardan.

 

kaldık zifiri ayaz soğuğu havada,

böylesi felaket görülmedi hiç dünyada.

bütün düzenlerimiz yerle bir olsa da

yeniden yeşerecek çiçekler parklardan…

 

bırakmadı milletini bir başına ülkemiz,

aynı acılar içinde derttaş olduk hepimiz.

ant içtik bu yolda, ölene dek kardeşiz.

sığındık rabbim sana bütün bu kazalardan.

*

 AHSEN NUR KILINÇ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram