*Recep ŞEN
*
Serçenin gözündeki yaşı gördüm bu sabah;
Feryadı cana değdi, eyvah ki gönlüm eyvah!
Cılız bedeni düşmüş avcının tuzağına,
Sürülüp de atılmış gülşenin uzağına.
İyi adamlar serçe vuramaz derdi babam,
Onlarla dost olunca şenlendi evim, obam.
Omzuna konardı hep, şen şakrak çocukların,
Hayalinde uçardı, o gül tomurcukların.
Serçe köşkün camları küsmüş yaz güneşine,
Çiğnemişler hatrını bakmadan gözyaşına.
Çiçeklerin ismini unuttuk birer birer,
Ürküttük serçeleri, söndü yüreklerde fer.
Gönüldeki cevherin sarraf bilmez adını,
Kırk kamyon taşıyamaz, bir serçe kanadını!
Kuşlar gibi göçtüler kuş dilini bilenler,
Serçenin feryadıyla yeniden dirilenler.
