– AHMET SÜREYYA DURNA
*
Közü kucağıma deştim,
Mangal gibi yanıyorum.
Azgın devlerle güreştim,
Yendiğimi sanıyorum.
*
Zapt ettim Güneş’i, Ay’ı,
Taktım âleme kancayı.
Karanlıkta karıncayı,
Gölgesinden tanıyorum.
*
Eh! sürdüm devranı demi,
Yürüttüm karadan gemi.
Üst makama dilekçemi,
Aracısız sunuyorum.
*
Kalın kafalı kazları,
İdrakten yoksun yozları.
Çapsız çağdaş yobazları,
Her mecliste kınıyorum.
*
Geçtim parçadan bütüne,
Dinamik başladım güne.
Cennetteki kuş sütüne,
Ekmeğimi banıyorum.
Tekâmülde uç noktayım,
Arşa kucak açmaktayım.
Kanatlandım uçmaktayım,
Zirvelere konuyorum.
Düşündüm Tûfan-ı Nuh’u,
Dışladım soysuz güruhu.
Ve kutsanmış aziz ruhu,
İftiharla anıyorum.
