YİTİK

Zor, susturmak sessiz çığlıklarını kalbimin

Gel bir de bana sor şu dağlar titriyor

Arşa değdi gözyaşlarım görmez misin?

Dökülüyor avuçlarıma bulutlar

Kayboldum sislerde bilmez misin?

Koştukça yittim her köşe başı aynı

Kaybettim en güzel anılarımı

Zehir zemberek cümleler yer etti kendine

Boğuluyor ruhum nisyan çukurunda

Kurudu gül dikeni batıyor hâlâ dilime

Sustum bir ömürlük sanma ki artık konuşurum

Köz eyledi beni kelimeler

Benden beni azar azar aldın da

Kalmadı benden bir ben geriye

Neyleyim aradım da bulamadım bir beni

Attın beni sevgisizlik çölüne

Dursam da ateş yürüsem de

En sonu ölüm güzelim

Kalsam da gitsem de

Naftalin kokusu kaldı hatırımda

Bir de o son gülüşün

O da gider az kaldı hatırımdan

Kayboldum güzel anılarda

Karanlıklar kaldı yüreğime

*

-AYŞE ARSLAN

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram