YOK ARTIK

 *

Hani kerpiçtendi, birkaç̧ odalı

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

Analı babalı göçmen sobalı

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Ahır samanlığa ulalı eve

Keklikler gelirdi, giderdik ava.

Koyunlu kuzulu sıcak bir yuva

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Kardeşler, bacılar tek tek gittiler.

Ev kurdular, terki diyar ettiler.

Göçenler ki emeline yettiler,

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Loğ ve loğdan mertek toprakta kalmış,

Havşenin duvarı başka hal almış,

Hurman konuşurdu, bir haller olmuş;

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Yaz ayları dam başında yatardık,

Yıldızlara bakar, dilek tutardık.

Yağmur yağsa kara yasa batardık,

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Çatı koydurmuştum akmasın diye,

Yaz kış seyir için giderdim köye,

Bakar, el sallardı yüz metre çaya;

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Acı tatlı ne anılar var idi,

Gülücükler yalan ahu zar idi,

Sefalet, dost, açlık dersen yar idi;

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Lambanın isinde mertek kapkara,

Anam çektiklerin bağrımda yara,

Sırt sırta verirdik düşünce dara

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Bir hışım geldi ki deprem dediler,

Yağlı beğenmezler yavan yediler,

Mekân kurmuşlardı kuşlar kediler;

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Seyrederim gözlerimden yaş iner,

Babam derim, esen rüzgâr da diner.

Hayallerim dağın ardına tüner

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

Kalender olmuştum acıya gama,

Tuman parça parça, işlik kırk yama.

Çocukluğum gelir, sığmam odama;

Evimiz vardı ya o ev yok artık!

*

HAŞİM KALENDER

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram