GÜLÜ

 – İLKER GÜLBAHAR

*

yediveren gibi dört mevsim açar
gönül gergefinde işlersen gülü
kuruyup dökülür kalınca naçar
dikenine basıp taşlarsan gülü

*

ateş gibi eli yakar koru var
çeşit çeşit desenlerde türü var
kokusunda nazlı yârin teri var
tutup koklamaya başlarsan gülü

*

sevda yalanına kalpten inanır
binbir renkle çiçeklenip donanır
sevgiyle boy atar nasıl gönenir
serçeyle kumruyla kuşlarsan gülü

*

uğramazsa öze böcek ve arı
kökünden kırılır narin dalları
zarafeti kalmaz zerre miktarı
nefretin ağzıyla dişlersen gülü

*

firkate dayanmaz zarif yaprağı
kırmızı fistanda yeşil kuşağı
mesken tutar ıssız ovayı dağı
yürek bahçesinden dışlarsan gülü

*

bilir aşk yolunda yorulmak nedir
kıymet veren elle derilmek nedir
küsüp gitmek nedir darılmak nedir
karşılıksız döşle döşlersen gülü

*

gülistana döner çorak topraklar
kuş sesiyle dolar kırda başaklar
bir başka akışır miskin ırmaklar
bülbüle mihman eşlersen gülü

*

muhabbet güneşi ister tenine
ilgi yağmurları düşer yanına
şahitlik edersin kötü sonuna
şubat soğuğunda boşlarsan gülü

*

misk ü amber gibi kokacaktır hep
nahif mecnunları yakacaktır hep
mahzun ceylan gibi bakacaktır hep
bağrına basarak düşlersen gülü

*

gülbahar ayırma kırmızı beyaz
sine ile yokla ilkbahar ve yaz
titre üstüne ki vuracak ayaz
kalbinle sarılmaz kışlarsan gülü

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram