ey zalim sanma ki
tanrı habersiz yaptıklarından
mühlet verir sana
dehşetli günün bir azabı için
ı.
insan hep yediği ayazı bilirmiş, derler anne
sonra bir muştunun izinde bir bedele talipler
soğuk rüzgârlar eser her tarafından gazze’nin
kar esintileri kapatır özgürlüğe giden yolları
bembeyaz örtünün altında gizlenir umutları
şubat gelir gizemli bir hüznü taşır gecelere
ayazla perçinlenmiş çocukları hazırlar bahara
ıı.
kar taneleri düşer çocukların saçlarının üzerine anne
incitmezdi çocukların özgürlük düşlerini
sevinçten dört köşe olacak sanırsın onları
lakin kara fırtınalar böler çocukların düşlerini
hani kar yağdığında çocuklar kartopu oynayacaktı anne
hani kar yağdığında çocuklar kardan adam yapacaktı
hani kar yağdığında çocuklar doya doya kayacaktı
oysa kar yağdığında çocuklar sığınacak yer arar gazze’de
aç susuz yalınayak ve kimsesiz kalmışlar bir başlarına
her kar tanesinde saklı bir çocuğun ahı
düşer insanlığın vicdanının üzerine
ateşin yakmadığını sen bize anlatırdın anne
çocuklar ateşe yaklaştıklarında için cız ederdi
sonra kucağına alıp bir güzel severdin bizleri
ama ateşi harlamışlardı alev topuyla bir kere
cayır cayır yakarlardı gazze’nin körpe çocuklarını
çığlıkları ezanla arşa çıkar alevlerin içinden
sonra bir film izler gibi kahkaha atarlar karşısında
lakin bilmezler ki bedenler yanar kül olur
ama çocukların düşleri asla yanmaz anne
hepsi birer ibrahim olur gül bahçesine çevirirler gazze’yi
ııı.
yalnızlığın izlerini bertaraf eder çocukların duruşları anne
en içten edilen dualar şenlendirir geceyi
bak şurada bir dede kucağında torunu rim’e gülümser
az ileride sırtını duvara dayamış bir baba
dizine yatmış can paresine koluyla siper olur
bir anne evladının başında feryadı figan eyler
ve daha niceleri nereye gittiğini bilmeden düşmüş yollara
şubatın hüznü ve ayazıyla birleşir feryatları
gazze’nin semalarını kaplamış cennet kuşları.
donmuş dallarda bekler baharın ilk habercisi anne
cemreler düşecek daha çocukların düşlerinin üzerine
geceler uzun ve soğuk, günler kısa şubat ayında
hüzün ve umut iç içe geçmiş gazze’nin sokaklarında
direnişin sembolü olmuş özgürlüğe adanmış çocuklar
şubatın ayazı işlemez artık çelikleşen yüreklerine
*
YAVUZ DİNÇ
