Deprem-Şiirleri

Asrın felaketi tarih yazacak. Şehir Şehir kaçtık sonuç nolacak. Ölümden öteye yol yok kaçacak. Yerinden oynatan Zalim utansın * Birkaç oy uğruna dediniz kuşat

Yuvası dağılan kuşlar misali Enkazın üstünde döner Elbistan Pınarbaşı yaslı kullar tasalı Ecel şerbetini banar Elbistan * Anneleri kuzuların arıyor Kimi oğlun kimi kızın

Şubatın altısı dört on yedide Fay hattı kırıldı yıktı MARAŞI Yıkılmış bir şehir kaldı geride Koca dağ yarıldı yıktı MARAŞI. * Bağırdım sesimi duyan

Evleri yıkılmış harabe olmuş Yolu viran olmuş yitmiş MARAŞIM Binalar altında insanlar kalmış  Derdine dertleri katmış MARAŞIM * Feryad figan her yer seslerle dolu

Altı şubat karanlığın karası Koca dünya başımıza dar oldu Tufan koptu can kurtarma sırası Hava buz kesildi boran  kar oldu * Her yer feryat

Atlas dağı Binboğalar Yeşil Afşin küle dönmüş Selam olsun kalan sağlar Virane bir hale dönmüş * Ana ağlar baba ağlar Ağlarda yüreğin dağlar Size

Mecbur kaldık senden zorla ayrıldık Bizi geri çağır gelek AFŞİNİM Kısa günde hasretinden kavrulduk Senin değerini bilek  AFŞİNİM * Ellerin vatanı bize yurt olmaz

Saat dört  on yedi sabaha karşı Sandık ki gök kubbe  yere düşüyor Arzın kükremesi ağlattı arş-ı Gözler uyku dolu  akıl şaşıyor * Hak mı

Bir fırtına gibi esti aniden Sahra çöllerine döndü afşinim Binlerce insanı aldı faniden Yürek değil ciğer yandı afşinim. * Öğle ezanında namaz kılındı Her

* Düşmanlara gülzar olmayan ilim Çaresiz edeler haller perişan Bebekler kucakta bu nasıl ölüm Feryatlar yükselir diller perişan.       * Altı şubat yeşil Afşin üşüyor