ŞİİR

biz dağlarda ateşi yaktık, uzun uzun gökyüzüne ve denizin ufkuna baktık. Mesafeler, yükler, zaman bitti, gelenler gitti, gidenler gelmedi. o gemiler ki getirdi ateşi

Kapak yapar gözlerime perdeni, Kuşlarla bakışır ay ışığında, Kuşbakışı gözlerim pencereni.   Gözlerin ki buğulu bir gökyüzü, Gözlerim ki gözlerinin öksüzü.   Olur olmaz

Hâk yazmışsa doğacaktır, Bebek, günü dolduğunda. Kaderini görecektir, Kaza an’ı geldiğinde. * Çekecektir gene soya, Tarlaya tohuma suya, Erer fıtrattaki huya, Ergenliğe girdiğinde. *

Yüreklerin yekvücut olduğu kadim zamanlarda, Samimiyetle örülü dostluklar mühürlendi hatıralara, Tecrit edilmiş gölgelerin düştüğü modern çağda, Gönüller yorgun düştü şahsına münhasır yalnızlıklara. * Bir

geceleri oturuyorum rüzgarlar ve sessizlik arasında ağaçlar ve çığlıklar gölgeler ve yağmurlar ben uçuşla dolu bir kelebeğim uçuş buruşuk kanatlarıyla ıslak ve boş anılarla

büyüdükçe öğrendim  çocukken değil insan  düştükçe büyüyor  geçen yara, geçmeyen iz     ölüyor birkaç defa   gülmekten uğunan çocukluk   sonrası bir avuç dünya   dünya dolusu