– ERCAN SAĞLAM
*
yüzden geriye doğru, birer ikişer üçer
hızımı alamadım ha bire sayıyorum
öyle bir kar yağmış ki hayatım üzerine
bilmiyorum n’olacak, kaydıkça kayıyorum
*
yüzden geriye doğru, arada bir yüreğim
dengeyi tutturamaz, kabardıkça kabarır
kızarır sona doğru şakacı yanaklarım
orada bir es verip en son noktaya varır
*
yüzden geriye doğru, baktım yavaşlıyorum
birden gaza yüklenip süratimi artırdım
çarpışmak üzereyken müstehcen sayılarla
ani bir manevrayla dümeni sağa kırdım
*
yüzden geriye doğru takatim kesiliyor
gözlerim kararıyor, çekilmez oluyorum
beynimde karekökler, astronomik rakamlar
onları ayarımla oynarken buluyorum
*
yüzden geriye doğru saymaksa benim işim
siz de boş boş durmayın, geriye doğru sayın
bir yeriniz eksilmez, umsuluk olmazsınız
yahut böyle kör topal karın üstünde kayın
*
yüzden geriye doğru arada bir duraklar
ardımdan geliyor mu kimse, diye bakarım
toplarım, çıkarırım; semboller beni bulur
göz ucuyla gülümser ve temenna çakarım
*
yüzden geriye doğru cismimi hatırladım
meğerki yokmuş benim sayılarla hiç işim
merak ettim nerede, hangi doğal sayılar
karşıma dikilecek, pür dikkat beklemişim
*
yüzden geriye doğru sayıları tükettim
artık bana hiç kimse yüzsüz diyemeyecek
kimse tutup almasın o narin elleriyle
yürürken kaldırımda kötü kokulu böcek
